Alaska is adembenemend

Els Walls

Cruiseliefhebber

De eerste cruise in de rij van vele naar Alaska!
Inmiddels vele mooie cruises gemaakt, maar deze eerste zal altijd op mijn netvlies blijven staan.

Tip: Ook al is het weer niet altijd stralend, blijf niet binnen, ga aan dek staan en geniet van alle pracht en praal dat Alaska te bieden heeft. Samen met mijn echtgenoot hebben we van elk moment genoten en heeft deze ervaring de basis gelegd voor heel veel moois!

Met toeval op cruise

Bijna 11 jaar geleden hadden wij, Els Walls en echtgenoot, het plan opgevat om 3 weken met een camper door de Canadese Rockies te trekken. Daar hoort een goede voorbereiding bij en in een van de vele boekjes die we inmiddels hadden aangeschaft lazen we over de Inside Passage. Een prachtig eilanden gebied ten noordwesten van Vancouver. Er voer een ferry waarop campers mee konden. Goed plan dachten we, maar helaas viel de prijs fiks tegen. Dan de camper maar eerder inleveren en een auto huren en daarmee op de ferry, maar zelfs dat ging ons budget te boven. Jammer, dan maar niet. Tot ik een artikel las (bij de kapper notabene) in een van de Margriet waarin een cruise, precies in dat gebied, werd aangeboden. Hoe bizar, constateerden wij (nu weet ik wel beter), dat een cruise goedkoper zou zijn dan onze eerdere bedachte opties. Maar ja, een cruise, daar hadden we nooit over nagedacht. Maar het bleef in onze koppies zitten en dus maar gebeld met Cruise Travel en om een lang verhaal kort te maken, onze eerste cruise was een feit.

Cruise Travel

Nog voor we gingen was ik zo enthousiast geworden dat ik bij Cruise Travel heb gesolliciteerd en daar nu zo’n 10.5 jaar met heel veel plezier werkzaam ben. En de cruise? Dat was één groot hoogtepunt. Met de Carnival Spirit ging de route van Vancouver naar Whittier bij Anchorage. Omdat we er wel van uitgingen dat dit een “once in een lifetime experience” zou worden hadden we wel wat centjes uitgetrokken voor de nodige excursies en daar geen moment spijt van gehad. Vanuit Vancouver door de Inside Passage naar de eerste stop Ketchikan. Een leuk stadje, maar eerst met een watervliegtuig naar Neets bay om beren te spotten en die lieten zich goed zien. 12 Beren hebben een uur lang zalm uit de rivier opgepikt. Geweldig! Op naar Juneau, de hoofdstad van Alaska, alleen wist ik dat toen nog niet. Veel toeristische opleidingen genoten, maar altijd gedacht dat Anchorage de hoofdstad was. Dus cruisen is ook nog leerzaam!

Vanuit Juneau met een helikopter naar een gletsjer gevlogen en daarop een wandeling gemaakt. Je kreeg speciale schoenen aan waardoor het best veilig was.

De wow-factor ging non-stop door!

De 3e haven was Skagway, waar de tijd stil heeft gestaan. Echt zo’n frontier stadje, superleuk. Met de beroemde trein een ritje gemaakt, al was dat niet onze topexcursie. Wel die van de volgende dag, toen we zee-otters gingen spotten. Wat zijn die leuk! Liggend op hun rug liggen ze met duizenden te badderen. Zo schattig! Daarna naar Sitka, een stadje waar de Russische invloed duidelijk merkbaar is en deze variatie maakte deze trip juist zo interessant, maar HET hoogtepunt heb ik nog niet eens genoemd. Het hoogtepunt was de tocht dor een van de fjorden, waarbij de motoren van het schip even worden stilgezet, zodat je het kraken van het ijs kunt horen. Als er dan opeens een hard geluid klinkt, breekt er ergens een groot stuk ijs af en dat is echt een kippenvel moment. Ik kan iedereen aanraden om aan dek te gaan staan, want dan pas beleef je deze sfeer op zijn best.

Over de Carnival Spirit kan ik kort zijn en niet omdat dit onze eerste ervaring was, maar omdat ik oprecht vind dat het je hier aan niets ontbreekt. De hut was goed, het eten meer dan uitstekend en het schip had veel te bieden, al gingen wij zodra het kon, aan land.

Wij kunnen het iedereen aanraden om Alaska te verkennen vanaf een cruiseschip waar het je aan niets ontbreekt. Vooral omdat we op een aantal plaatsen zijn geweest waar geen ander vervoer mogelijk is dan door de lucht of over het water, is een cruise ideaal in dit land. Toen dachten we nog “once in een lifetime” en misschien is dat wel zo, maar ik zou dolgraag nog een keer terug willen en dan misschien nog iets meer van dit indrukwekkende land zien.